Connor is inmiddels een maandje bij ons en het gaat prima. Hij groeit goed en laat ons als ouders behoorlijk wat slapen in de nacht dus daar zijn we blij mee. Lucas is ook erg trots op zijn kleine broertje en wil hem graag vasthouden en helpen luier verschonen.
Komende week gaan we met Connor naar Auckland waar een professor gaat kijken naar zijn hoornvlies en de rest van zijn oog. We hopen dat er een behandelplan komt en dat er kansen zijn om het gezichtsvermogen te verbeteren.
Helaas hebben we twee weken geleden te horen gekregen dat Connor lijdt aan het DiGeorge syndroom. Dit is een genetische afwijking en betekent voor Connor dat er meerdere dingen in zijn lichaam mogelijk minder functioneren. In de komende maanden zal Connor veel onderzocht worden om te kijken wat de impact van het syndroom is.
Wat het op de langere termijn gaat betekenen is nog erg duidelijk en gaan we dan ook rustig afwachten. We hebben veel support van de opa's en oma's, genoeg support hier in NZ en ook iedereen bedankt voor de berichtjes, kaarten en cadeautjes die we hebben ontvangen.
Binnenkort nog wat meer foto's van onze kleine man.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten